Eksperyment (2010) w reżyserii Luise N.D. Friedberg  to przykład współczesnego kina duńskiego, które jest dzisiaj w Europie najbardziej odważne tematycznie i obyczajowo. Filmy Larsa von Triera, Lukasa Moodyssona czy Lone Scherfig wydają się być robione bez wewnętrznej, mentalnej cenzury. W tym przypadku mamy do czynienia z kinem innym,  poniekąd interwencyjnym, robionym w „słusznej sprawie”, ale pozbawionym uproszczeń cechujących podobne produkcje. Chodzi o relacje Dania-Grenlandia i protektorat, jakim ten mały kraj obejmuje od lat wielką wyspę, w istocie kolonizując jej mieszkańców – Innuitów. Eksperymenty socjalne, jakie przed laty przeprowadzali tam Duńczycy doprowadziły do genocydu. Dzisiaj na całym świecie powstają filmy, które wpisują się  w dyskurs postkolonialny, co kojarzy nam się zwykle z takimi rejonami świata, jak Afryka czy Azja, przez wiele lat, niemal do dzisiaj,  eksploatowanych przez białych Europejczyków. Eksperyment przypomina, że np. kraje Unii Europejskiej również dzisiaj nie radzą sobie w pełni z tą złą tradycją, choć akurat sam fakt powstania filmu świadczy o tym, że świadomość artystyczna może odegrać w rozwiązaniu tego problemu dużą rolę.