- Bruce Webb
- Ilmar Raag
- Mariola Wiktor
- Sebastian Grobler
- Tara Johns
Bruce Webb
jest wielokrotnie nagradzanym reżyserem i producentem filmowym. W roku 2010 otrzymał Variety Critics Choice Award na MFF w Karlowych Warach za swój debiut reżysersko-producencki THE BE ALL AND END ALL (TO, CO NAJWAŻNIEJSZE). Może się poszczycić otwarciem Festiwalu Filmowego im. Anthony’ego Minghelli, udziałem w pokazach konkursowych w Rzymie, Sewilli i Chicago, a także nagrodami za Najlepszy Film Długometrażowy na festiwalach w Monte Carlo, Durango, Nashville czy Waszyngtonie oraz trzema nagrodami na Festiwalu Ale Kino!.
W dalszym ciągu zajmuje się pisaniem, montowaniem i realizacją różnorodnych dzieł filmowych – od filmów promocyjnych, poprzez dramaty i komedie w BBC i Channel 4, po programy telewizyjne dla dzieci i młodzieży. Bruce ma ambicję wyreżyserowania w przyszłości pełnometrażowych filmowych projektów, które okażą się historiami zdolnymi, by jednocześnie uczyć i bawić, a nade wszystko sprawią, że widzowie będą i śmiać się, i płakać.
Ilmar Raag
urodził się 21 maja 1968 roku w Kuressaare (Estonia). W 1997 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Tartu; studiował także na III Uniwersytecie Paryskim La Sorbonne Nouvelle, a tytułu magistra scenopisarstwa udzieliła mu w 1999 roku School of Telecommunications Uniwersytetu Stanowego Ohio. W latach 2002-2005 pełnił funkcję dyrektora generalnego estońskiej telewizji publicznej ETV. W tym samym czasie prowadził też wykłady na Uniwersytecie Tallińskim z przedmiotów związanych z mediami. W 2006 odszedł z telewizji, aby skupić się na tworzeniu filmów. Jego debiut KLASS (NASZA KLASA), choć uważany przez niektórych za film telewizyjny, zdobył ponad 20 nagród na międzynarodowych festiwalach filmowych. Jego pierwszy prawdziwie pełnometrażowy film UNE ESTONIENNE À PARIS, powstały w 2011 roku, będzie miał premierę w roku 2012.
Mariola Wiktor
jest absolwentką polonistyki i kulturoznawstwa Uniwersytetu Łódzkiego, dziennikarką filmową, jurorką FIPRESCI (Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Filmowej). Współpracuje z magazynami filmowymi „Film”, „Kino” oraz miesięcznikami: „Pani”, „Twój Styl”, „Zwierciadło”, tygodnikami „Wysokie obcasy”, „Przegląd Tygodniowy”. Od lat relacjonuje festiwale filmowe i przeprowadza wywiady z ludźmi kina m.in. w Berlinie, Cannes, Karlowych Warach, Wenecji. Jest stypendystką dziennikarstwa w Wolfson College w Cambridge, autorką programu kulturalnego KRAM Z MUZAMI w telewizji Polvision w Chicago. Zorganizowała III Festiwal Filmu Polskiego w Londynie w 2004 roku dla Instytutu Kultury Polskiej a obecnie od trzech lat jest dyrektorem Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi w kinie Charlie.
Sebastian Grobler
urodził się w 1968 roku w Hamburgu (Niemcy). Studiował literaturę niemiecką, psychologię i historię na Uniwersytecie Hamburskim, a także reżyserię na Filmakademie Baden-Württemberg. W roku 2003, za swój film dyplomowy MORGEN FRÜH IST DIE NACHT RUM zdobył prestiżową nagrodę Studio Hamburg Young Talent. Po latach pracy dla telewizyjnych seriali wyreżyserował swój pierwszy film LEKCJE MARZEŃ, opowiadający historię początków piłki nożnej w Niemczech w roku 1874. W roku 2011 film ten był nominowany do Niemieckiej Nagrody Filmowej “Lola”, a niedawno otrzymał Nagrodę Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rio de Janeiro. Sebastian Grobler jest członkiem Związku Niemieckich Reżyserów (BVR) oraz Europejskiej Akademii Filmowej.
Tara Johns
urodziła się w Zachodniej Kanadzie i tam spędziła dzieciństwo, ale ponieważ zawsze pociągała ją przygoda i język francuski, na dom i miejsce dla kariery wybrała piękny i wielojęzyczny Montreal. Swój rozwój jako filmowca rozpoczęła od montażu i pisania scenariuszy, by ostatecznie odnaleźć się w reżyserii - ma obecnie na swoim koncie wiele znakomitych wideoklipów i reklam emitowanych w telewizji publicznej. Jej pierwszy film fabularny KILLING TIME w 2001 roku zdobył tytuł Najlepszego Kanadyjskiego Filmu Krótkometrażowego na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Toronto. Jej pierwszy film dokumentalny – SEKRETNY JĘZYK DZIEWCZYN niedawno wyemitowano w telewizji CW i IFC, a ROK, W KTÓRYM DOLLY PARTON BYŁA MOJĄ MAMĄ – pierwszy pełnometrażowy film Tary – został wybrany na film zamykający Les Rendez-vous du Cinema Québécois i zbiera znaczące recenzje w całej Kanadzie.