Mała Cathy w każdy piątek udaje się z rodzicami na farmę. Lubi tam jeździć, a jednak jest smutna. „Skąd oni wiedzą, co dla mnie jest dobre?” Tato jej nie przytula, nie bawi się z nią, mama nie pozwala wychodzić z domu, bo na zewnątrz jest brudno. Któregoś dnia rodzice nie zauważają, że córka nie wsiada do auta. Cathy zostaje sama i żyje jak malutki Robinson, tęskniąc za rodzicami i jednocześnie bojąc się ich powrotu.

Ciekawe może okazać się postawienie młodym widzom problemu: czy pokazana historia dzieje się naprawdę w realnym świecie, czy jest raczej projekcją dziewczynki o bujnej wyobraźni. Rozmowa na ten temat i próby uzasadnień mogą być bardzo inspirujące – oglądamy realistyczną opowieść, czy baśniowy świat imaginacji? Przy tej okazji warto zwrócić uwagę na rolę narracji bohaterki, jej głos to opowieść o swojej samotności. Byłby to zarazem argument za drugą możliwością, że wszystko dzieje się w jej głowie. „Czy widzicie, jaka jestem samotna?”, retorycznie pyta widzów Cathy i jej słowa mogą stać się tematem wspólnej analizy filmu. Które sceny i jakie wydarzenia przypomną uczniowie, aby potwierdzić to wyznanie? Dlaczego bohaterka postawiła małe krzyże po ściętych kiełkach nasion? Co to znaczy, kiedy mówi nam, że tata nigdy nic nie widzi? W tym miejscu aż prosi się o ćwiczenia językowe, wzbogacające słownik dzieci, a zbudowane na bazie pojęć: samotność, miłość, obojętność, opiekuńczość. Osobne zagadnienie to próba charakterystyki głównej bohaterki. Można przypomnieć, jak się zachowuje i jak postępuje i na tej podstawie nazywać i notować cechy charakteru. Niech uczniowie uzasadnią, że Cathy to dziewczynka samodzielna, bystra, wrażliwa, odważna, inteligentna i szczera. Co zrobiła z jeżem lub rybką; dlaczego wrzuciła wędkarza do rzeki? W jaki sposób żyła sama w pustym domu? „Jak nie spróbuję, nie będę wiedzieć”, mówi do siebie, kiedy je jagody w lesie i nie wie, czy są trujące. O czym to świadczy?

Możliwe, że dzieci nieco starsze zwrócą uwagę na symbolikę czerwonej nitki, która pomogła Cathy powrócić. Co robi wtedy tato? Bohaterka nie jest pewna, czy on ją w końcu widzi. Co się zmieniło w zachowaniu rodzica (-ów)? Jakie jest ostatnie ujęcie filmu? Próba analizy tych elementów dzieła pozwoli lepiej dotrzeć do przesłania i głębiej pojąć jego sens. Ta interesująca opowieść dziecka o samotności w pozornie szczęśliwej rodzinie skłania do wielu cennych refleksji, a przekazana jest słowami i obrazami bujnej wyobraźni Cathy. Warto zauważyć, że w żadnej ze scen nie widzimy twarzy rodziców. Oglądamy świat oczami dziewczynki i wraz z kolejnymi scenami coraz lepiej rozumiemy jej marzenie: „Obiecuję tatusiu, że będę niewidzialna, tylko weź mnie na ryby”.