Australijska prowincja, dom na pustkowiu, do którego dobijają się wierzyciele. 27-letnia Rhia ma trzy córki: Lani, Leanne i najstarszą Louise. Ojciec dziewczynek porzucił rodzinę i zniknął z ich życia. Matka rozpaczliwie szuka mężczyzny i miłości. Dorastająca 12-letnia Lou obserwuje świat, tęskni za czułością i poczuciem bezpieczeństwa. W czasie wakacji pojawia się w domu dziadek Doyle, który choruje na Alzheimera. Lou buntuje się przeciw nowej sytuacji i nie chce opuścić swojego pokoju. Niełatwe relacje między bliskimi nabierają z czasem głębi.

Życie głównej bohaterki wpisane jest w perspektywę losów matki i dziadka. Lou jako najstarsza musi opiekować się siostrami. Widzi, jak jej matka próbuje związać się z prymitywnym Cosmo. „On mnie zostawił przez was”, oskarża własne dzieci znów porzucona Rhia. Lou jest inteligentna i bystra, twarde życie nauczyło ją, że nie warto się rozczulać i rozklejać. Potrafi walczyć o swoje – wypuszcza chorego Doyle’a z domu, by się go pozbyć. Kolejne doświadczenia pozwalają jej dostrzec i zrozumieć samotność i nieszczęście innych. Widząc życie matki i dziadka, zaczyna akceptować swoją sytuację. Interesująca jest zmiana relacji między Lou a Doylem – od wrogości po przyjaźń. Dlaczego dziewczyna oddaje dziadkowi pierścionek i przestaje odgrywać z nim historię jego miłości? Czego bohaterka nauczyła się dzięki wspólnej wycieczce na plażę? Słowa Lou: „Ja już się nie ukrywam” można potraktować jako symboliczne nazwanie jej dojrzałości. Wyprawa z dziadkiem do miasta jest naiwną próbą ucieczki ku wolności, obroną Doyla przed powrotem do domu starców. Prośba dziewczyny do chorego na Alzheimera, by jej nie zapomniał, brzmi bardzo smutno. Tak jak smutna jest historia o braku miłości, utracie marzeń i prozie przemijania. Film pokazuje prostą i prawdziwą opowieść o zwykłych ludziach. Jego tonacja nie jest przygnębiająca, raczej nostalgiczna. Lou rozmawia z Doylem, ojcem swego ojca:
L: Dlaczego on nie wróci?
D: Kto??
L: Mój tato.
D: Poradzimy sobie, nie martw się.

W ostatniej scenie dochodzi do przełamania lodów między tytułową bohaterką a matką, w obliczu niepewnego jutra tulą się do siebie. Siostry wraz z matką siedzą na plaży, a na horyzoncie przepływa dokądś fregata. Jak może wyglądać życie Lou i sióstr, kiedy staną się kobietami? Niełatwo żegnać się z dzieciństwem w atmosferze porzucenia, niespełnionych marzeń i kruchości ludzkiego życia.